چیزی که امکان نداشت

     رفته بودیم برای بازدید از موشک های فوق پیشرفته ی روسی. وقتی بازدیدمون تموم شد ، حسن رو کرد به کارشناس روسیه و گفت : "اگه میشه فن آوری این موشک رو در اختیار ما قرار بدید!" ژنرال ها و کارشناسان روسی خندیدند و گفتند : "امکان نداره. این فن آوری فقط در اختیار کشور ماست." حسن خیلی جدی و محکم گفت : "ولی ما خودمون این موشک رو میسازیم" و دوباره صدای خنده اونا بلند شد. وقتی برگشتیم ایران ، خیلی تلاش کردیم نمونه شو بسازیم ، ولی نشد. وقتی از ساخت موشک ناامید شدیم ، حسن راهی مشهد الرضا علیه السلام شد. خودش تعریف می کرد : "به امام رضا علیه السلام متوسل شدم و سه روز توی حرم موندم. روز سوم بود که عنایت امام رضا علیه السلام رو حس کردم و حلقه مفقوده ی کار به ذهنم خطور کرد. وقتی زیارتم تموم شد دفترچه نقاشی دخترم رو برداشتم و طرحی رو که به ذهنم رسیده بود ، کشیدم تا وقتی رسیدم تهران عملی ش کنم." وقتی حسن از مشهد برگشت ، سریع دست به کار شدیم و موشکی ساختیم که به مراتب از مدل روسی ، بهتر و پیش رفته تر بود.

شهید حسن تهرانی مقدم

پدر موشکی ایران و رئیس سازمان خودکفایی و تحقیقات صنعتی سپاه

هویت

     سال 1370 بود که مقام معظم رهبری برای مراسم اعطای سردوشی تشریف اورده بودند. جلو رفتم وایشون درجه ام رو گذاشتند روی شونه هام و محکم فشار دادند. احساس کردم اعطای این درجه مهر تاییدی از طرف رهبریه. وقتی مراسم تموم شد رفتم کنار حسن و گفتم : "تو فرمانده من بودی و  واین درجه ای که به من دادند ، حق تو بود." با خنده گفت : " نه یعقوب جان ؛ همین که درجه روی شونه های تو قرار گرفته ، انگار روی دوش منه ، عنوان و درجه به ما هویت نمی ده ، این ماییم که به این درجه هویت می دیم."

شهید حسن طهرانی مقدم

پدر موشکی ایران و رئیس سازمان خودکفایی و تحقیقات صنعتی سپاه