جهیزیه

امام صـــــادق علیه السلام فرمودند :

"محبوب ترین مومنان نزد خدا کسی است که مومن تهیدست را در امور مادی زندگی اش یاری رساند." ، بحارالانوار ، جلد 75 ، صفحه 261

     قالی می بافت به چه قشنگی ، ولی درآمدش رو برای خودش خرج نمی کرد. هرچی از این راه در می آورد ، یا برای دختران فقیر جهیزیه می خرید و یا برای بچه ها قلم و دفتر. حتی جهیزیه خودش را هم داد به دختر دم بخت ؛ البته با اجازه من. یادمه یه بار برای عیدش یه دست لباس سبز و قرمز خیلی قشنگ خریده بودم. روز عید باهاش رفتم بیرون و وقتی برگشتم درش آورد و گذاشت کنار. ازش پرسیدم : "چرا شبه عیدی لباس نوت رو رو درآوردی ؟" گفت : "وقتی پیش بچه ها بودم با این لباس احساس خیلی بدی داشتم. همش فکر می کردم نکنه یکی از بچه ها نتونه برای عیدش لباس نو بخره ... دیگه نمی پوشمش !"

اگر انتظار این است ، اسبی زین نخواهد شد ...

دلا تا باغ سنگی، در تو فروردین نخواهد شد   ***  به روز مرگ، شعرت، سوره ی یاسین نخواهد شد

 فریبت می دهند این فصل ها، تقویم ها، گل ها  ***  از اسفند شما پیداست، فروردین نخواهد شد

مگر در جستجوی ربّنای تازه ای باشیم  ***  وگر نه صد دعا زین دست، یک نفرین نخواهد شد

 مترسانیدمان از مرگ، ما پیغمبر مرگیم  ***  خدا با ما که دلتنگیم، سر سنگین نخواهد شد

به مشتاقان آن شمشیر سرخ شعله ور در باد  ***  بگو تا انتظار این است، اسبی زین نخواهد شد

علیرضا قزوه

با تشکر از وبلاگ : آیات غمزه

گران تر از طلا

امام عـــــلی علیه السلام فرمودند :

"رحمت خدا بر کسی که مهلت عمر خور را غنیمت شمارد و در کار عمل بشتابد." ، غررالحکم ، صفحه 473

     از وقت تلف کردن خیلی بدش می اومد ، همیشه داشت یه کار مفیدی انجام میداد. یادمه یه بار یه جلسه خونگی رفته بودیم. صاحب خونه برای مهمونا ساندویچ و چایی و کیک درست کرده بود و خلاصه حسابی زحمت کشیده بود. حین جلسه از صاحب خونه تشکر کرد و با یه لحن مهربون بهش گفت :  "کاش برای این همه زحمتی که برای اینا کشیدی ، فقط شربت و شکلات تهیه می کردی و بقیه وقت با ارزشت رو برای آماده کردن یه مطلب مفید می ذاشتی و اون رو توی جلسه می گفتی تا از خونت با دست پر بیرون بریم."

می خواهید چه کاره شوید؟

امام صـــــادق علیه السلام فرمودند :

"هرکس برای خدا علم بیاموزد و برای خدا به آن عمل کند و برای خدا به دیگران بیاموزد ؛ در ملکوت آسمان ها از او به بزرگی یاد شود و گفته شود برای خدا آموخت و برای خدا عمل کرد و برای خدا یاد داد"، الکافی ، جلد 1 ، صفحه 35

     اونقدر قشنگ می نوشت که همیشه انشاها و مقاله هاش رو میزدندبه در و دیوار مدرسه ؛ چون همه بچه ها دوست داشتن اونا رو بخونن. یه روز موضوع انشاء این بود : "در آینده می خواهید چکاره شوید؟" همه منتظر بودن ببینن طاهره چی مینویسه. شروع کرد به نوشتن و یه چند خطی هم نوشت. ولی بعد هرچی رو نوشته بود رو خط زد و اینطور نوشت : "به من الهام شده که خیلی زود می میرم ، البته با شهادت. اگه الان هم درس می خونم ، برای دکتر و مهندس شدن نیست ، فقط برای اینه که خدا رو  بهتر بشناسم!".

اول خودمون

امام عـــــلی علیه السلام فرمودند :

"علم و عمل پیوندی نزدیک دارند و کسی که دانست باید به آن عمل کند" ، نهج البلاغه ، ص539

     برنامه های تلویزیون زمان شاه خیلی مبتذل بودن ؛ واسه همین پدر بزرگش که روحانی بود ؛ اجازه نمیداد بچه ها و نوه هاش بشینن و اونا رو تماشا کنن. بعضی وقتها بچه ها برای دیدن تلویزیون اصرار می کردن ، اما زهرا همیشه طرف پدر بزرگش بود و از این کارش دفاع می کرد.

     می گفت : "ما یه خونواده روحانی هستیم و وظیفه داریم مردم رو با دین آشنا کنیم . واسه همین باید اول خودمون بهش عمل کنیم تا همه از ما یاد بگیرن."