گرد غم

     عملیات والفجر مقدماتی جزو آن دسته از عملیات هایی بود که غم غریبی و مظلومیت فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) را بیش از پیش نمایان کرد.

     عملیات در فکه انجام شد. زمین فکه رملی بود و رزمندگان برای عبور از این زمین مشقت زیادی را باید متحمل می شدند. از طرف دیگر ، دشمن سخت ترین موانع را با استفاده از بدترین نوع سیم خاردار ، تله های انفجاری و بشکه های مواد آتش زا در داخل کانال های عمیق که محل عبور رزمندگان بود ، قرار داده بود تا سد راه آن ها شود.

     گردان کمیل پس از پیش روی به سمت دشمن ، در یکی از کانال ها گرفتار شده بود و هیچ راه پس و پیشی نداشت. فرمانده لشکر هم فقط می توانست با آن ها ارتباط بی سیم برقرار کند. همت با اینکه می دانست یارانش دیر یا زود در آن جا به شهادت می رسند ، اما هیچ کاری از دستش بر نمی آمد ، جز دلداری دادن آنها و خون دل خوردن. هر دو طرف تا لحظات آخر که ارتباط بی سیم قطع شد ، به یکدیگر روحیه می دادند.

     نیرو های گردان کمیل در حالی که اکثرا مجروح بودند ، با لب تشنه به شهادت رسیدند. گرد غم و اندوه و رنج در چهره ی همت به خوبی نمایان بود و از این که نتوانسته بود کاری انجام دهد ، خود خوری می کرد.

برگرفته از کتاب برای خدا مخلص بودن به کوشش علی اکبری