دوستان دو جورند

امام صـــــادق علیه السلام فرموند:

"کسی که تنها با آن که هیچ عیبی ندارد برادری کند ؛ دوستان اندکی خواهد داشت."، بحارالانوار ، جلد 75 ، صفحه 278

     اوایل سر از کارش در نمی آو ردم ، چون هم دوستان ارزشی داشت و هم دوستایی که از نظر اعتقادی هیچ شباهتی بهش نداشتن حتی مخالفش بودن! یه روز ازش علت رو این قضیه رو پرسیدم . گفت : "همیشه ادم باید دو جور دوست داشته باشه ، بعضی ها باشن که تو از وجودشون استفاده کنی و بعضیا هم باشن که از وجودت استفاده کنن که در هر دو صورت این دوستی برای یه طرف مفیده ".

     می گفت : " دوستی با کسی که خودشون به ارزش ها مقید هستن خیلی خوبه ، ولی توی اونا چیزی رو تغییر نمیده. هنر اینه بتونی تو قلب کسی که با تو و اعتقاداتت مخالفه نفوذ کنی و روش تاثیر بذاری".